Ben uykudan uyandır uyanmaz
Dünyanın bütün huyları yüzümde
Ben bunlardan birini seviyorum en çok
Sana bir nar kesip uzatıyor ya doğa
Tutsam tanelerini
Sevincin gözyaşları derdim buna.
Bir süre bakışıyoruz karşılıklı
Ben uykudan uyanır uyanmaz
Benimle şiir gibidir bu
Tam karşımda ama yazılmamış
Durmadan bileniyor aklımda.
Seni unutarak baktığımda bile
Dünyanın her yerlerinden geçiyorsun
Yayılıyorsun kalabalıklara
Yalnız yayılmak mı ;
Aşkın en büyüğü, en dayanılmazı demeli buna...
Özlenirsin, alabildiğine varsın da
Daha da var oluyorsun gün günden
Olgun bir meyva gibi güleceksin zamanla
Bir kadın da değilsin, bir kişi de değilsin
Bir kuş olsa mavilik derdi buna.
edipcansever...
1 yorum:
Çölde yalnız başına bir su damlacığı...
Çölde yapayalnız bir insan kırıntısı...
Ya görmedi birbirini bu iki serhoş hiç ya da bu mutluluk hapisti seraplara...çünkü hiç görememişlerdi birbirlerini.
Çölde yalnız başına bir su damlacığı
ve çölde yapayalnız bir insan kırıntısı
Yorum Gönder