"bir gelincik tarlasıyla bir molotof kokteylini
karıştırırsak aynı cezvede
fincana dökülen ben oluyorum
öfke’ye yaslanarak
dik durabiliyor hayatın ortasında kalbim
parmaklarımın arasından sızan uçurtma gölgeleri
mor bir düğme gibiyim yalnızlığa ilikli...
bu gece kadehlere bölüştürdüğüm
Güzel şarabın Marmara’lı Nilgün’ü
Ömer Hayyam ve ben şarâbi
rubailer okuyoruz hüznün yüzüne karşı
Aşk yakamızdan düşsün için
(aslında her Aşk yanmaya bir bahanedir
kendine dönen bir pervaneyim
nârım özümdedir )
bu gece dalgın gemiler geçiyor yine
kıyılarından gözlerimin,
gene de tek başıma
Çin ordusuyum karşısında kederin.
keder ki acı’nın ağır abisi;
kim hesaplayabilir ki hayal kırıklığımın hacmini?
( yüklemi hep aynı nesnesi çok
bir cümle Aşk dediğin
aslında ben nâra aşıkım
Aşk bana nâr )
bu gece buruk bir anons olup geçiyorum
haber ajanslarının sarhoşluğundan :
- dikkat ! kederden kanayan ağır
bir yalnız için acele Aşk aranıyor…
(aslında her Aşk ‘görülmüş’
eski bir mektuptur, kalbimin
köhne çekmecelerinin dibinde
hangi birinize ağlayayım
ne çok terk ettiniz beni be ! )"
serkanengin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder